Her insanın iç dünyası olduğu gibi benimde iç dünyamda anlatamadıklarım var. Bunları burda paylaşıp bir nebzede olsa anlatmak istedim. Benim içimdeki duygular çok yoğun, mesala haksızlığa hiç tahammülüm yok buda beni fevri davranmaya itiyo. Haksızlıktan kastım bence bir insan kendine yapılamsını istemediği bir davranışı karşısındakine yapmamalı, ben birine bir şey söylerken düşünürüm acaba kırılırmı incinirmi diye, fakat aynı davranışıda karşıdan beklerim olmadığı zamanda çok hırçın olurum galiba buda alınganlığımdan geliyor çok alınganım ama bunun sebebi karşımdakinin benim gibi düşünebilmesini isterim ama olmuyor malesef. Bugün iş yerimde kendi bölümümden farklı bir yere yönlendirildim fakat bu hep benden isteniyordu itiraz edince suç oldu diğerleri itiraz edince sorun olmuyor bunun nedenide sürekli kabul etmemden kaynaklanıyor bugün olmaz dediğimde günah keçisi ilan edildim işte böyle bir durumda tahammül edemiyorum ve o an gözümü kırpmadan kendimi dışarı atmak istyorum. Bugünde öyle yaptım evet sonra neden diye sorduğumda aslında yine haklı olduğumu düşünüyorum fakat anlaşılamam benim canımı sıkıyor.
Hayattan çok bir beklentim yok fakat beklentilerimin yarısı bile olmuyor. Bazen acaba çokmu güçlüyümde bu kadar derdim oluyor bazende çokmu ezik durumdayım bazende hakediyormuyum acaba diyorum. Nefis muhareberesi yapmayı severim önce kendimde aramak beni dahada rahatlatıyo. Daha sonra etrafımdakilere bakmak. Benim suçum sabırsız olmam ve her zaman tamam değipte bir kere hayır dememde verilen tepkiye tahammül edemem. Ama şuda var kısmetliyim rabbim beni hiç bir zaman darda koymadı bir kapıyı kapattığında sonra hep daha iyisini verdi. Bunalımım bugün yine canım sıkkın moralim bozuk bütün dünya üzerime yıkılmış gibi hissediyorum anlatamadım yine kendimi ifade edemedim offf çığlık atmak istiyorum ama olmaz, avazım çıktığı kadar ağlamak istiyorum oda olmaz çünkü kimseye hiçbirşey belli etmek istemiyorum, artık güçsüz görünmek yok herşeyin üstesinden gelmeliyim çok güçlü olmalıyım. Rabbimden hayırlısını diliyorum inş güneş öyle bi doğarki üzerime filizlenip çiçek açarım. Sizleri seviyorum iyiki varsınız.
1 yorum:
Haksızlığ karşı ben de dayanamam. alesef insanlr anlamak istediği gibi anlıyorlar bazen.. Ama geç de olsa adalet tecelli ediyor.. Hergün kapına geliyoruz, yazın mutlaka olmalı, böoynumuzu bükük kapından dönmeyelim. senin dergahın ümitsizlik dergahı olmamalı. Burdan biz hayat buluyoruz. Senin dostluğundan..
Yorum Gönder